zima była i się zmyła :)

Tak. Piękną zimę mieliśmy, a dzisiaj za oknami prawie jak w Londynie:) ale za to jest cieplej i całkiem przyjemnie biegało się rano w deszczu:)

Wczoraj moja Przyjaciółka AMK (znana ze specyficznych dialogów )zrobiła mi wielką niespodziankę:) zatytułowała ją "Mała Wielka Agitacja", wzruszyłam się ogromnie:)

zachęcam do głosowania, jeszcze jakoś z tysiąc smsów i mam szansę zostać bloggerem roku :) ha ha ha:)

Poza tym wczorajszy wieczór byczyłam się na całego w aquaparku, w ramach relaksu po treningach:) to było to!

A dzisiaj śniadaniowo-owsiankowa egzotyka, w ramach przywoływania odrobiny lata:

owsianka z jajkiem, bananem, ananasem, kokosem i mielonymi orzechami laskowymi, znowu nie wygląda idealnie, ale było pysznie:)

Manic Monday:)

Uwielbiam poniedziałki:) nowe wyzwania, czysta karta i mnóstwo możliwości.
Tak było i dzisiaj. Uwielbiam takie poniedziałki.
Zaczęłam treningiem biegowym z podbiegami, potem pracowicie, a dzień finiszowałam jogą i kursem francuskiego:)
byłam też dzisiaj na tym słynnym badaniu okresowym i taki oto dialog mnie spotkał:

ja: (...) "fał"..."faał"? a następna to "ooo"? "ooo"! jestem pewna, że "ooo" [a mój wewnętrzny narrator mówił "kończ Waść, wstydu oszczędź"]
pani Okulistka: dobrze, dobrze, pani Agnieszko... widzę, że się pani stara... ale nie trafiła pani ani jednej literki...
ja: co? ani jednej? wiedziałam, że trochę mi się wzrok pogorszył, ale nie myślałam, że nie trafię żadnej literki!

jakoś od razu przypomniał mi się mój dialog z Doradcą :)

No po takim dniu to ja odpoczywam. A co:)?
I mam prawie wszystko czego mi potrzeba... ale prawie robi różnicę, jak to kiedyś w jednej reklamie nas przekonywali.
I tylko ramienia Ekstremalnego brak dzisiejszego wieczoru...

niedzielne podróże całkiem nieduże:)

Ten weekend był mistrzowski.
Odpoczęłam.
Byłam w kinie (na Django - po raz kolejny - uwielbiam Tarantino:)).
Spędziłam czas z Ekstremalnym.
Byłam w odwiedzinach u Rodziców i na shoppingu w Mamą. Kupiłam kilka fajnych rzeczy m.in. bluzkę z motywem balonowym z Zary:) Czadową:)!
Testowałam rękawice w grochy piekąc i gotując. Trochę kulinarne wybryki zdominowały mój weekend, ale co zrobić jak to uwielbiam:).
Przywoływałam wiosnę bukietem kwiatów w pokoju.
Potrenowałam.
Nagadałam się przez telefon.
Zbieram siły na nowy tydzień:) jutro rano trening, a potem badanie okresowe do pracy, czyli m.in. wizyta u okulisty.
Hmm, przypominam sobie jak ostatnio byłam u tego lekarza to troszkę się pożaliłam, że oczy bolą, bo komputer, bo światło w biurze nie takie, a Pani Okulistka podsumowała mnie tak: "Wie pani... to wszystko oczywiście ma wpływ na oczy, ale musi pani zdać sobie sprawę z tego, że jest pani coraz starsza".
Ech. Nie ma to jak szczerość absolutna:)

trochę wiosny prosto z wazonu :)

trochę słodyczy, czyli domowe ciastka owsiane i ciasto z dynią według własnego przepisu

śniadaniowo, czyli owsianka z bananem, imbirem, siemieniem lnianym i serkiem

eksperymenty kulinarne pod patronatem wykorzystania resztek z lodówki, czyli pudding chlebowy z pieczarkami

niedzielny obiad kurczak, warzywa i groszkowe puree

p.s. zapraszam do głosowania w konkursie na Blog Roku :) link tuż obok:)

a na wieczór zostawiam Was w muzycznych klimatach ze wschodu:

sobota! w końcu trochę odpoczynku!

To był bardzo, bardzo ciężki tydzień. Po prostu czasami wszystko się zwala na głowę jednocześnie i trzeba się jakoś ogarnąć. Jak to mawiała zawsze jedna z moich szefowych w LOT: "z godnością dziewczyny, z godnością" :)
i tak właśnie "z godnością" dałam radę wyzwaniom tego tygodnia. A teraz już na luzie, po treningu, pysznym śniadaniu i przy dobrej książce mogę sobie zaplanować wspaniały weekend:)

owsianka z jajkiem i jabłkami, domową granolą i cynamonem p.s. z kulinarnych nowości - jakiś czas temu odkryłam już gotowe mielone orzechy, które świetnie sprawdzają się w kuchni, m.in do owsianek, do granoli, do ciast i kaszy mannej:)

Będzie trochę relaksu, będzie trochę gotowania, bo muszę przetestować cudne rękawice kucharskie w grochy, które dostałam od mojej Mamy Chrzestnej na imieniny i będzie trochę kulturalnie, bo Ekstremalny zabiera mnie do kina:)

Dialogi Rodzinne

czyli kiedy rodzeństwo za sobą tęskni. Tak sobie dzisiaj nawet sentymentalnie przypomniałam kilka naszych pamiętnych dialogów, np. tu i tu.

czas: poniedziałkowe popołudnie.
miejsce: dialog to rozmowa telefoniczna.
osoby: Szanowny Brat P. i ja.

Szanowny Brat P.: i co kupiłaś już te wąsy?*
ja: jeszcze nie, właśnie chyba nie zdążę, więc będę bez wąsów, ale mam kapelusz i szelki, więc będzie ze mnie niezły gangster.
Szanowny Brat P.: no może... zobaczymy... w ogóle Aga! ja już mam Ciebie dosyć. Śniło mi się, że biegnę za Ciebie w triathlonie... i biegnę, i jestem taki zmęczony, i myślę, że jeszcze muszę płynąć i jechać na rowerze...
ja: Ależ braciszku, przecież najpierw się płynie, potem jedzie na rowerze, a potem dopiero biegnie. Jak już biegłeś to pozostałe dyscypliny miałeś za sobą.
Szanowny Brat P.: zobacz coś zrobiła! Ty...
ja: ale wiesz... ja chyba nie wezmę udziału w tym triathlonie... zapowiada się, że będą wtedy Balonowe Mistrzostwa Polski, to muszę jechać...
Szanowny Brat P.: to może ja proroczo w ramach zastępstwa...
ja: haha, no tak możesz mnie zastąpić, albo w koszu jako nawigator balonowy, albo na triathlonie!
Szanowny Brat P.: bardzo śmieszne, przecież wiesz, że wolałbym wziąć udział w triathlonie niż wsiąść do kosza i gdzieś polecieć...**

*w czwartek mam karnawałową imprezę służbową, której tematem są lata 20. i lata 30., czasy prohibicji. Ja przebieram się za gangstera w stylu Ala Capone:)

** mój Brat, dorosły poważny facet panicznie boi się latać (w ramach kontrastu między nami:)), do samolotu wsiada tylko pod przymusem i chociaż miał kilka okazji (głównie dzięki mojej miłości do latania) powiedział, że nigdy nie wsiądzie do szybowca/balonu/małego samolotu/helikoptera.

Tradycja musi być podtrzymana - nowy tydzień, nowe wyzwania:)

Kocham poniedziałki:)
dzisiaj przede mną nowe wyzwania, nawał pracy, ale też rozpisany plan treningowy na cały tydzień, a może nawet... balonowe zawody zimowe w weekend :)!
to się jeszcze okaże.
tak mi tęskno za lataniem ostatnio... wszelakim:)

Na tę chwilę zabieram się do podążania zgodnie z planem na cały tydzień:)

a dzisiaj było śniadanie godne biegaczki - owsianka z patelni, ze słonecznikiem, cynamonem, jabłkiem i jogurtem:) [może nie wygląda zbyt dobrze, ale za to jest zdrowe, pożywne i pyszne:)]
po takim śniadaniu już się nie mogę doczekać tych wszystkich wyzwań:)

p.s. zgłosiłam się na Półmaraton Ślężański , na który czekam już od października:)

Szczęście jest jak para butów idealnych!

Pamiętaj, że gdzieś tam czeka na Ciebie idealna para butów. Taka, która będzie doskonale do Ciebie pasowała, po prostu kiedyś zobaczysz tę parę i będziesz wiedziała, że to jest to. Nie będzie wątpliwości. A kiedy ją przymierzysz będzie to jedynie potwierdzenie wcześniejszego impulsu. I będziesz szczęśliwa przebywając różne drogi, chodząc po rozmaitych ścieżkach i spacerując po chodnikach codzienności w tej idealnej parze.

Jako miłośniczka butów tak sobie wytłumaczyłam zmagania z rzeczywistością, która nie zawsze układa się idealnie, ale przecież warto czasami poczekać.
Los zawsze ma coś specjalnego, coś wyjątkowego. Dla każdego:) Trzeba tylko czasami otworzyć oczy i serce.

Wygląda na to, że znalazłam moją idealną parę, której mi brakowało:)

Sama przeciwko...? no właśnie! Oto jest pytanie :)

dzisiejsze śniadanie - owsianka z jajkiem, jabłkiem, winogronami, cynamonem i imbirem jako posiłek po treningu:)


Dzieje się:) sportowo - pojawiła się możliwość sprawdzenia siebie w Triathlonie w Poznaniu, o której już pisałam i jestem o malutki krok od wpisania się na listę.
W głowie już chcę (już tak bardzo chcę, chcę tak bardzo, że nie mogę się doczekać porannych biegów i wieczornych ćwiczeń, tak bardzo chcę :):):)), więc chyba dokonam tej formalności w tym tygodniu. Serce nie sługa. Chciałam zatytułować post "sama przeciwko wszystkim", ale mam tyle pozytywnych sygnałów od rodziny, przyjaciół , znajomych, współpracowników na temat mojego pomysłu, że mam wrażenie, że tylko resztki mojego rozsądku, na przemian ze zwyczajnym tchórzostwem już tylko powstrzymują mnie przed ostateczną decyzją.

W pracy sajgon. Myślałam, że będzie spokojniej, a tu klops. Znowu zostaję sama na 2 stanowiskach przez najbliższe 2 miesiące. Ale dam radę, dam radę, dam radę:) jak ja nie dam rady, to kto ma dać? :)

a weekend zapowiada się biały i narciarski:) to będzie coś:)

Nowe wyzwania i dylematy, czy aby to tylko dylematy :)?

Macie tak czasami, że serce mówi Wam, żeby pójść w pewnym kierunku, a rozum podpowiada zupełnie co innego?
Mi to się zdarza od czasu do czasu:) i powiem, że różnie bywa.
Kocham latanie to już wiecie:) z tej miłości zrodził się pomysł zorganizowania pierwszego Rajdu nad Polską (szykuję dla Was szczegóły, ale o tym wkrótce:)).
Walka o moje marzenie trwa i powiem, że jest bardzo ciężko, jak zwykle wszystko rozchodzi się o pieniądze. Nie poddam się, to wiem. A jak się sprawy ułożą to już inna sprawa.

A wczoraj... wczoraj podkusił mnie pokonacsiebie i podsunął mi Poznań Triathlon. Zostawiłam sobie czas w ten weekend do przemyślenia mojego ewentualnego występu w tych zawodach i powiem Wam, że boję się! Boję się, że nie dam rady... że ciężko będzie poprawić formę i utrzymać ją do sierpnia. Ale z drugiej strony... przed Mistrzostwami Europy też miałam obawy i udało się:) Pokonałam własne bariery, może teraz też warto?
Sprawdziłam moje wykresy na endomondo i od lipca, odkąd założyłam profil (a przecież ćwiczę cały czas :)) przebyłam własnymi siłami 1566 km (udokumentowanych:)), z tego przebiegłam 778 km, przejechałam na rowerze 716 km, przepłynęłam 20 km.

Nie wiem co zrobić, ale pocieszam się, że nie tylko ja mam takie dylematy:)




może też zacznę robić pompki, póki nie przyjedzie rozwiązanie:)?

I need a hero:)!